بهترین شعرهایی که خوانده ام

پند و اندرزمايه‌ي اصلِ نسب در گردشِ دوران زر استمتّصل خون مي‌خورد تيغي كه صاحب جوهر استآهـن و فـولاد از يك كوره مي‌آيد بـروناین يـكـي شمشـيـر گـردد، آن یکی نعـل خـر است!كـرّه‌ي اسـب از نـجـابـت در تـعـاقـب مـي‌رودكـرّه‌ي خــر از خـريـّت پـيـش پیشِ مــادر اسـتشـاه اگـر مفلس شود قربي نـدارد در جهـانداخـل نـادان شـمـارنـدش اگــر اسـكـنـدر اسـتكـاكـل از بـالانـشـيـنـي رتـبـه‌اي پـيـدا نـكـردزلف از افـتـادگـي هـمـسـان مشك و عنبر استناكسي گر از كسي بالا نشيند عيب نيستروي دريـا خـس نـشـيـنـد ، قعـرِ دريا گوهـر استدود اگـر بـالا نشیند كـسـر شـأنِ شـعـله نيستجـاي چشـم ابـرو نـگـيـرد گر چه او بـالاتـر استسـبـزه پـامـال اسـت در زيـرِ درخـتِ مـيـوه‌دارگرچه اين سبز است و زيبا ليك آن شيرين‌تر استشصت و شاهد هر دو دعويِ بزرگي مي‌كنندپـس چـرا انـگـشـتِ كوچـك لايـق انگشتر است؟شعـرسـازان جـان فداي شعرخوانان مي‌كننددخـتـرِ هـر كـس وجيـه افتـاد مُفتِ شوهـر استگــر تـنـور زنـدگـي شـد سـرد نـبـود چـاره‌ايخـدمـت آتـش بـبـايــد كـرد تــا هيـزم تــر اسـت«صـامـتـا» عيب خودت را گـو نه عيبِ ديـگـرانهـر كـه عـيـبِ خـود بـگـويـد از هـمـه بالاتر است.دیوان صامت بروجردی،2ج(1388)، انتشارات مجمع متوسلین به آل محمد،جلد دوم: 261- 262، با اندکی تصحیح بخوانید, ...ادامه مطلب