علیرضا بدیع / و من از آتش و از تار و پود پنبه تنت

و من از آتش و از تار و پود پنبه تنت
چه دیدنی ست تو با من نبرد تن به تنت

 من آتشم و تو از پنبه ای مراقب باش
خدا نکرده نیفتد گذار من به تنت

 دمی به آینه ها فوت کن بهاراندام !
گلاب و عطر و ازین چیز ها نزن به تنت !

 برای من یکی از چارخانه ها کافی ست
که میهمان بشوم روی پیرهن به تنت

برقص « معبد بشکوه چین » که دیدنی است
طواف دامن گلدار ترکمن به تنت

رسیده آن شب قدری که جبرییل شوم
و باز گو بشود سوره ی دهن به تنت ...

علیرضا بدیع