سیمین بهبهانی / آه ، ای ناشناسِ ناهمرنگ

آه ، ای ناشناسِ ناهمرنگ
 بازگو ، خُفته در نگاهِ تو چیست ؟

 چیست این اشتیاق سرکش و گُنگ
 در پس دیده ی سیاهِ تو چیست ؟

 چیست این ؟ شعله یی ست گرمی بخش
چیست این ؟ آتشی ست جان افروز

چیست این ، اختری ست عالمتاب
چیست این ؟‌ اخگری ست محنت سوز

بر لبان دُرشتِ وحشیِ تو
 گرچه نقشی ز خنده پیدا نیست

 لیک در دیده ی تو لبخندی ست
 که چو او ، هیچ خنده زیبا نیست
 
شوق دارد ،‌ چو خواهشِ عاشق
از لب یارِ شوخِ دلبندش

 شور دارد ، چو بوسه ی مادر
به رُخِ نازدانه فرزندش

آه ، ای ناشناسِ ناهمرنگ
نگهی سخت ‌آشنا داری

دل ما با هم است پیوسته
گرچه منزل زما جدا داری

آه ، ای ناشناس !‌ می دانم
که زبان مرا نمی دانی!

لیک چون من که خواندم از نگهت
از رُخم نقشِ مهر می خوانی..❤️

(سیمین بهبهانی)