پروین دولت آبادی / خفتم به دامن غم جانسوز خویشتن

پروین دولت آبادی :

خفتم به دامن غم جانسوز خویشتن
تا وارهم ز تیرگی روز خویشتن

آن ناله که سردی جان اورد به بار
وان شعله که نیست سب افروز خویشتن

آن غنچه ام که نسوخته بر شاخسار عمر
دل بسته ام به طبع غم اندوز خویشتن

چون چنگ سرفکنده ام از نغمه های درد
خو کرده ام به مویه ی پر سوز خویشتن

آن قصه گوی، مرغ گرفتار خسته ام
کز تاب غم شدم سخن آموز خویشتن

میجوشد از درون دلم چشمه های رنج
مستم ز تلخ باده ی لب دوز خویشتن

فردای عمر قصه ی ناخوانده ی پری است
در ماتم ز حسرت دیروز خویشتن  

پروین دولت آبادی