نصرت رحمانی : بر سینه‌ام مکاو ، کویری‌ست جای دل

بر سینه‌ام مکاو ، کویری‌ست جای دل
تف کرده از لهیب نفس‌های کرکسان
امیدهای من همه در او فنا شدند
جز جای پا نمانده از آنها به جا نشان

بر دیده‌ام مخواب که گوری‌ست جای چشم
در آن نگاه‌های مرا خاک کرده‌اند
هر گه که طرح عشق کشیدم به گونه‌ای
با زهر کینه طرح مرا پاک کرده‌اند

نصرت_رحمانی