سهیل محمودی / از آسمان ابری ام تقدیر می بارد

سهیل, محمودی, :

از آسمان, ابری, ام تقدیر, می بارد,

یعنی دلِ من سرنوشت مبهمی دارد

دستم - که عمری بی طرف بود - از تو ، بعد از این

ديگر نمی خواهد که آسان دست بردارد

مانند من - در رفتن و ماندن - دو دل هستی

آری ، تو هم ، بی من دلت طاقت نمی آرد

من کوچه ی تنهایم ، اما در سکوت من

تنها تو هستی آنکه باید گام بگذارد

چشمانِ این کوچه ، همه شب کهکشان ها را

پیشِ خودش ، راه عبور تو می انگارد

این کوچه - گرچه کوچه ای بن بست و بی عابر -

می خواهد اما ، خویش را در دست تو بسپارد

تا بلکه لحظه لحظه ی اندوه خود را نیز

با انعکاس گام هر گام تو بشمارد

بهترین شعرهایی که خوانده ام...

ما را در سایت بهترین شعرهایی که خوانده ام دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : jeyhoon20a بازدید : 187 تاريخ : يکشنبه 11 آذر 1397 ساعت: 4:48