همراه اوليم و جُدايان آخريم
ما داستان تلخ ِ بيابان ديگريم
از بس كه با خيانت خود سر بريدهاند
ما جنگلي ز جمع درختان بيسريم
ديگر به اعتماد دلي خوش نميكنيم
از بس كه گُر گرفته اين خشك و آن تريم
داريم ميرسيم به پايان و كاش كه-
از جرعههاي مانده ايام بگذريم...
بس دام ديدهايم و آدم نميشويم
ما ماندهايم و دانه و منگي ياكريم!
برچسب : نویسنده : jeyhoon20a بازدید : 163