مسافرخانه ی دلهای شکسته

"مسافرخانه ی دلهای شکسته !"

هتلِ زردِ کوچک

مانند نرگسی روی نبض!

هتلی که دیوارهایش را

هاله ای از برگهای بید پوشانده

در سایه ی آسمانخراشها

با پرده های پرنده،

مانند قرارهای دیدار در ذهن

و باغی برهنه با روح اشک

که درآستانه اش خیابانی می پیچد

همانگونه که نامه ای می نویسید.

چوبهای پنجره هایش

آبیِ قایق هایِ غرق شده است

مانند اندوهی درتصاویرِ پیاده روها

و در خواندنِ زنی سبزه و دلفریب

که ترانه هایش را می خوانَد

در وانی از اشکهایش.

هتلِ دلهای شکسته

جایی است که دو نفر

عشق را پیدا کردند،

وقتی سه نفر شدند

آن را گم کردند!

*شاعر: سوزان علیوان مترجم: یدالله گودرزی