اشعار سید حمید رضا برقعی / شعر سکوت

سکوت عین سکوت است، بی همانند است
که پیشوند ندارد، بدون پسوند است

زبان رسمی اهل طریقت است سکوت
سکوت حرف کمی نیست، عین سوگند است 

زمین یخ زده را گرم می کند آرام
سکوت، معجزه ی آفتاب تابنده است 

سکوت پاسخ دندان شکن تری دارد
سکوت مغلطه ها را جواب کوبنده است 

سکوت ناله و نفرین، سکوت دشنام است
سکوت پند و نصیحت، سکوت لبخند است 

سکوت کرد علی سالهای پی در پی
همان علی که در قلعه را ز جا کنده است 

همان علی که به توصیف او قلم در دست
مردّدم بنویسم خداست یا بنده ست 

علی به واقعه جنگید با زبان سکوت
که ذوالفقار علی در نیام برّنده است 

علی به واقعه کار مهم تری دارد
که آیه آیه کتاب خدا پراکنده است 

از آن سکوت چه باید نوشت؟ حیرانم!
از آن سکوت که لحظه به لحظه اش پند است 

از آن سکوت که در عصر خود نمی گنجد
از آن سکوت که ماضی و حال و آینده است 

از آن سکوت که نامش عقب نشینی نیست
از آن سکوت که هنگام جنگ ترفند است

سید حمید رضا برقعی